De voorbije maanden kwam er voornamelijk droevig nieuws uit de Belgische schaakprobleemwereld. Kort na elkaar overleden de eindspelcomponisten Ignace Vandecasteele (26 oktober 1926 - 31 mei 2018) en Roger Missiaen (24 maart 1925 - 19 juni 2018). Samen met Julien Vandiest vormden zij de "drie musketiers" van de Belgische studiecomponisten. Een heengaan is nooit prettig, maar ze konden gelukkig allen op een lange en goedgevulde carrière terugkijken. In het volgende nummer van het tijdschrift EG zal uitgebreider op hun leven en composities worden ingegaan.
Voor sommigen was het misschien een verrassing, maar ingewijden wisten al langer dat Ronny Weemaes (31 augustus 1955 - 2 augustus 2018) ernstig ziek was. Als bordschaker behoorde hij vanaf het einde van de jaren zeventig tot het begin van de jaren negentig bij de Belgische top. Hij was Internationaal Meester en tweevoudig Belgisch kampioen in het "gewone" schaken. Daarnaast veroverde hij ook een aantal Belgische titels in snelschaken, doorgeefschaken en ... probleemoplossen. Ronny was één van de sterke spelers die door Ignaas Vandemeulebroucke kon warm gemaakt worden om deel te nemen aan de wereldkampioenschappen probleemoplossen. In het internationale geweld kon hij weinig potten breken (hoewel ... op het WCSC 1991 in Rotterdam gaf hij reeds na zes minuten een perfect ingevuld oplosformulier bij de tweezetten af), maar nationaal was hij steeds bij de besten. In de beginjaren van OBOK veroverde hij liefst driemaal de Belgische titel. Zijn laatste deelname aan het WCSC was in Turku 1995, maar hij zou nog vele jaren aan de OBOK deelnemen.
Met Ignaas Vandemeulebroucke (17 april 1934 - 25 augustus 2018) verdwijnt zonder meer de Founding Father van de Belgische schaakprobleemwereld. In 1976 nam hij de probleemrubriek in het correspondentieschaaktijdschrift Het Belgische Schaakbord over van de overleden Léon Fontaine. Ignaas gebruikte de rubriek als ontmoetingsplaats voor iedereen die in België iets met probleemschaken had te maken: zowel componisten als oplossers en publicisten. Hij zorgde ervoor dat België lid werd van de PCCC (indertijd de naam van onze "wereldfederatie") en was tot 2004 delegatieleider op de congressen. Naast zijn maandelijkse rubriek in Het Belgisch Schaakbord, publiceerde hij ook een aantal boekjes. Voor de oplossers organiseerde hij eerst de POPS (ProbleemOploswedstrijd Schilde) met uitsluitend tweezetten. Vanaf 1992 kwam er met de OBOK een heus Belgisch kampioenschap. Zelf zorgde hij voor de organisatie en de selectie van de problemen en kon dus nooit deelnemen. Maar zijn prestaties op diverse wereldkampioenschappen bewezen dat hij ook daar zijn mannetje kon staan.
Als componist had hij ook zijn verdienste. Hij was misschien niet de man van de zware thema's, maar hij kreeg wel enkele composities in de FIDE-Albums. Zijn voorkeur ging vooral uit naar oplosvriendelijke problemen. En zo zullen we hem steeds herdenken: als een entertainer die met een aanstekelijk enthousiasme iedereen kon warm maken voor de toch dikwijls moeilijke materie van het probleemschaken