Het afgelopen seizoen was het eerste waarin er door de oplossers werd gestreden om een World Cup. Er was een systeem bedacht waarmee klasseringen op toernooien, afhankelijk van de sterkte van het deelnemersveld, konden worden omgezet in een score voor het World Cup klassement, op basis daarvan vond de strijd om de 'World Solving Cup (WSC) 2015/2106' plaats. Men had besloten dat het 'Open', dat voor 1 augustus 2016 op het congres in Belgrado op de agenda stond, het laatste toernooi zou zijn waarop punten gescoord konden worden, daarnaast kon ieder land één wedstrijd op eigen bodem, te houden in de periode van september 2015 t/m juli 2016, aanmelden als World Cup toernooi. Een en ander leidde er uiteindelijk toe dat de strijd om de eerste WSC zich, verspreid over het hele seizoen, afspeelde op in totaal 16 oplostoernooien, waaronder OBOK en ONOK. Het optellen van de vier hoogste scores leverde voor iedere oplosser de score in het eindklassement op.
Op 17 oktober 2015 was het Open Zwitsers kampioenschap in Bern het allereerste WSC-toernooi en dat werd gewonnen door de in Parijs wonende Marokkaan Abdelaziz Onkoud die uiteindelijk met deelname aan negen WSC-toernooien de meest actieve jager op de Cup zou zijn en niet meer uit de top van het klassement zou verdwijnen.
Een maand later, in het weekend van 14 november, stond er naast het OBOK in Geel ook een WSC-toernooi in Warschau op het programma. Onkoud koos voor die laatste optie, kwam als 5e in de eindstand opnieuw goed voor de dag waardoor hij, na vier WSC-toernooien tijdens de 'winterstop' klassementsleider was. Dankzij toernooiwinst in zijn woonplaats had Eddy van Beers ook een goede uitgangspositie.
Het volgende WSC-toernooi vond pas drie maanden later plaats en betrof het sterk bezette toernooi in Eton, waarvan ik eerder al uitgebreid verslag deed. Omdat Onkoud in de eindstand bleef steken op een 8e plek, leverde de toernooiwinst Van Beers tevens de leiding in de World Cup op. Een toernooioverwinning als gemiddelde en het ONOK in aantocht, het leek me al lastig geworden om de klassementsleider tijdelijk van de troon te stoten, in Helsinki bracht Onkoud een week later echter al zijn vierde WSC-score op het bord en was hem dat toch gelukt.
De tweede coup van Onkoud veranderde echter niet veel aan de riante uitzichten voor Eddy en na de degelijke tweede plek op het al genoemde ONOK stond hij opnieuw bovenaan, bovendien met enige marge omdat de Marrokaan in Nunspeet onder zijn vorige vier scores bleef. Dat ondergetekende in Nunspeet zijn 'finest hour' van het seizoen beleefde en zelfs Eddy wist te verslaan was ook voor hemzelf enigszins verrassend maar na de wat mindere uitslagen eerder in het seizoen natuurlijk zeer welkom. De scores in Bern, Geel en Eton waren niet echt hoog geweest maar samen met de uitschieter in Nunspeet bleek ik in de WSC ineens op gelijke hoogte met Onkoud te zijn gekomen.  
Het leidende trio in de WSC-tussenstand had ook op het volgende toernooi, ODOK in Dresden, in april lang zicht op een goed resultaat maar opvallend genoeg ging er op de tweede dag bij alle drie veel mis. Het toernooi was sterk bezet en zo kon het gebeuren dat vlak na afloop bij Onkoud en ondergetekende, staand bij de desk van wedstrijdleider Axel op wiens beeldscherm de namen 'Onkoud' en 'Wissmann' maar niet meer bij de eerste tien wilden verschijnen, langzaam het besef begon door te dringen wat er was gebeurd. Van Beers zat iets verderop zijn zonden te overpeinzen. Ook hij had het deze keer niet kunnen maken en de 8e plek op dit ODOK zou in de WSC-strijd iets opleveren dat een beetje schamel bij de eerdere scores af zou steken. Nadat echter was geconstateerd dat de winnaars in Dresden in het WSC-klassement geen rol van betekenis speelden en was doorgedrongen dat de Marokkaans-Hollandse tandem die hij de afgelopen weken soms toch nog in zijn rug gevoeld had hard gecrasht was leek er toch een positieve conclusie mogelijk: het winnen van die eerste World Solving Cup was alleen nog maar dichterbij gekomen.
In de laatste maanden voor het congres deed Onkoud toch nog eens goede zaken door op een van de minder sterk bezette toernooien, namelijk die in Igalo (Montenegro), zijn tweede toernooioverwinning van het seizoen te boeken en daarmee, hoewel nog altijd op eerbiedige afstand van de lijstaanvoerder, zijn score te verbeteren. De Litouwer Martynas Limontas zette op het voorlaatste WSC-toernooi, dat in juli in het Tsjechische Pardubice werd gehouden, op de valreep nog een score neer waarmee hij in het klassement ondergetekende net wist te passeren.
In augustus restte alleen het 'Open' in Belgrado nog, een toernooi waarop dankzij een zeer sterk deelnemersveld veel WSC-punten te verdienen waren en dus nog klappen zouden kunnen vallen. Die bleven v.w.b. de prijzen in de WSC echter uit: de oplossers die nu hoog eindigden stonden in het WSC-klassement nog niet hoog en de nummers één t/m acht in de WSC-tussenstand geraakten op dit toernooi niet in de punten. Daardoor had het Open voor de eindstand in de World Cup geen grote gevolgen en dus ... Eddy van Beers winnaar World Solving Cup 2015/2016!
1.Eddy van Beers
2.Abdelaziz Onkoud
3.Martynas Limontas
4.Dolf Wissmann
5.Arno Zude
6.Marek Kolcak
7.Ofer Comay
8.Piotr Murdzia
9.Klemen Sivic
10.Valery Kopyl
De gedetaileerde lijst staat hier: