Hij was er al een paar keer dichtbij geweest, en in de editie van 2016 is het dan gelukt, het sterk bezette BCSC (British Chess Solving Championship) is gewonnen door Eddy van Beers. Door alle problemen foutloos op te lossen en alleen in een moeilijke studie een paar puntjes te laten liggen bleef hij de andere vier grootmeesters (Piotr Murdzia, John Nunn, Jonathan Mestel, Dolf Wissmann) voor. Met de vijfde plek in de eindstand kon ook ik tevreden zijn. Op de top-GM's, op de ratinglijst staan ze alle vier in de mondiale top-10, moest ik hier en daar wat puntjes prijsgeven maar het bleef binnen de perken. De derde deelnemer uit de 'Lage Landen' aan dit Brits Open, Marcel van Herck, verging het minder. Dat hij op zijn favoriete onderdeel (studies) met een score van 7.5 punt (op 10), samen met onder meer Eddy tot het groepje topscorers behoorde deed hem goed, maar een hoge eindklassering was door een nul in de openingsronde (tweezetten) helaas al snel bijna onmogelijk geworden, een 18e plek in de eindrangschikking was uiteindelijk het resultaat.

Overigens is het evenement dat altijd plaats vindt op een zaterdag in februari, in feite het slotakkoord van het Brits oploskampioenschap dat uit drie onderdelen bestaat en al in de zomer van het voorgaande jaar is begonnen met de publicatie van een tweezet in zoveel mogelijk Britse kranten en (schaak)tijdschriften. Die tweezet vormt 'The Starter Round', Britse oplossers die het traject rond die tweezet met succes doorlopen kunnen zich vervolgens via 'The Postal Round' plaatsen voor 'The Final' in februari.

Mede dankzij Winton Capital, al jaren sponsor van het evenement, was de mooie grote zaal van Eton College, waar de vier voorgaande edities plaats hadden gevonden, opnieuw plek van handeling. Dat het toernooi op de finaledag van het BCSC (jaargang 2015-2016) door de Britten was aangemeld voor de World Solving Cup (WSC) 2015/2016 was ook nog interessant, want dat betekende dat de nummers één t/m tien in de uitslag punten zouden scoren voor het wereldbekerklassement. Dankzij de WSC, jaargang 2015/2016 is de allereerste en krijgt zijn ontknoping in augustus, was het deelnemersveld in Eton waarschijnlijk iets groter dan het anders was geweest, een trend die ook op de eerdere WSC-toernooien al te constateren was.

In de periode voor 2011 was het plaatsje Oakham lange tijd de locatie voor het jaarlijkse toernooi geweest, maar van deelname uit het buitenland was tot 2004 nog nauwelijks sprake. Om de Britse deelnemers te helpen aan een internationale oplosrating besloot Brian Stephenson, die het toernooi overigens al vanaf 1991 in goede banen leidde, in de periode 2004-2006 tot uitnodiging van een aantal buitenlandse oplossers. Het was daardoor dat Oakham in 2004 werd bezocht door een ('illuster') kwartet van het vasteland afkomstige schaakprobleemliefhebbers te weten Jorma Paavilainen (FIN), Ignaas Vandemeulebroucke (BEL) en namens Nederland Hans Uitenbroek en Dolf Wissmann. Ik meen me te herinneren dat we het dat weekend best naar de zin hebben gehad en in het BCSC kwam het tot een interessante strijd met de Britse oplossers (met David Friedgood, Jonathan Mestel, Colin McNab als sterkste bij die gelegenheid) met in de eindstand uiteindelijk Ignaas verdienstelijk in de middenmoot, Hans als 5e, Jorma als 2e, en doordat ik als enige deelnemer geen enkele zwakke ronde kende, een mooie toernooiwinst voor mij. Als de opzet van Britse zijde destijds is geweest om die dag de vastelanders te 'beroven' van hun zuurverdiende ratingpuntjes, dan is er in de uitvoering van het plan vast iets mis gegaan.

Hoe dan ook, het weekendje Engeland was me bij die eerste gelegenheid wel bevallen en heeft sindsdien bijna ieder jaar op mijn programma gestaan, daardoor was ik vorig jaar al voor de elfde keer van de partij. Na mijn succesvolle debuut was het me in die tien volgende deelnames overigens alleen in 2014 nog eens gelukt in de buurt van toernooiwinst te komen, op zich is dat niet zo verwonderlijk als je bedenkt dat Nunn, Murdzia en/of Van Beers na 2004 ook regelmatig tot de deelnemers behoorden.

Zoals aangeduid was de toernooileiding al die jaren in handen van Brian Stephenson en hem heb ik daardoor natuurlijk wel wat beter leren kennen. Bijvoorbeeld als iemand die zijn taken rond de wedstrijd, zoals de selectie van de opgaven, op betrouwbare en serieuze wijze ter hand nam, maar ook als iemand die prettig gezelschap bleek te zijn in de vrije tijd voor of na het toernooi.

Ook dit jaar had ik wel weer zin in het jaarlijkse uitje naar Engeland. Bovendien had Brian, na 25 jaar de hoofdverantwoordelijke voor een goed verloop van het BCSC geweest te zijn, besloten dat het moment van afscheid gekomen was, en dat leek me reden te meer om die twaalfde deelname aan het evenement niet uit te stellen. Marcel vavan Herck en Eddy Van Beers, beiden de afgelopen jaren ook diverse malen deelnemer in Engeland, lieten weten de overtocht ook weer te willen maken. We spraken af om één dag voor het toernooi gedrieën per auto van Antwerpen naar Engeland te reizen wat helemaal volgens plan verliep. Onderweg, als ik het me goed herinner toch echt op initiatief van Eddy, een heet hangijzer dat onderweg nog eens ter sprake komt: Eddy meent er nog nooit in geslaagd te zijn om in hetzelfde toernooi voor zowel Murdzia als Nunn te eindigen. Waarbij ik me realiseer dat ik mogelijk dan toch nog één Lage Landen record in handen heb.

Op de internationale ratinglijst staat Eddy (42) sinds 2010 bij de eerste tien, zijn hoogste positie is de vierde plek geweest (in 2012) en, in die situatie hadden alleen Murdzia (41), Nunn (61) en Georgy Evseev (55) een hogere rating. De Rus bewees vorig jaar met het winnen van de ECSC dat als hij een toernooi heeft uitgekozen om zich met anderen te meten, hij nog altijd tot de beste oplossers behoort, maar is als toernooioplosser al jaren niet meer zo actief. Het is daarom geen toeval dat in de uitslagentabellen van de internationale oplostoernooien waarop Eddy de afgelopen jaren zijn grootste successen heeft behaald, in de vakjes boven die met de naam 'Van Beers' nogal eens de namen 'Nunn' en 'Murdzia' worden aangetroffen. Op het ECSC (European Chess Solving Championship) dat in 2010 in het Engelse Sunningdale, de woonplaats van Nunn, gehouden werd, kwam Eddy tot een mooie score die genoeg voor brons bleek te zijn. Die allereerste medaille voor België (ooit) op ECSC/WCSC leek er al een tijdje aan te komen, dat Eddy met een topprestatie wachtte tot het moment dat Nunn en Murdzia beide weer eens tot de deelnemers behoorden was natuurlijk niet onsympathiek. Nunn had namelijk de vier voorgaande edities van het ECSC aan zich voorbij laten gaan, een belemmering om in 2010 toch weer zeer sterk voor de dag te komen bleek het overigens niet want bij die gelegenheid in eigen streek greep hij dan ook de Europese titel. Murdzia werd tweede.

Zo vaak nipt geklopt worden, velen zouden wellicht de neiging krijgen om het daarvoor verantwoordelijke duo te gaan mijden, maar Eddy leek er na 2010 juist zin in te hebben gekregen want in 2011 begint hij ook aan een serie deelnames aan het jaarlijkse toernooi om de (Open) Britse titel en dat is een van de weinige toernooien buiten ECSC of WCSC, waar je ook klop van Nunn en/of Murdzia kunt krijgen.

Een korte impressie van verloop en uitslag van de vijf BCSC's in de aanloop naar die van 2016:

2011: Murdzia afwezig, uitslag: 1.Nunn. 2.Van Beers.

2012: Eddy weet Nunn (die 5e wordt) een paar puntjes voor te blijven! De uitslag laat zich raden: 1.Murdzia, 2.Van Beers.

2013: Murdzia niet erg in vorm (7e), Nunn weer net voor Eddy, maar beiden: 1.McNab, 2.Nunn, 3.Van Beers.

2014: Murdzia afwezig, Van Beers niet erg in vorm (5e). Ik heb zelf een sterke dag en kom heel dicht bij winst: 1.Nunn, 2.Wissmann.

2015: Het is weer Eddy's beurt om Nunn (die 5e wordt) af te troeven, maar Murdzia is te sterk: 1.Murdzia, 2.Mestel, 3.Van Beers.

Na zijn vijf eerste BCSC-deelnames heeft Eddy zowel Nunn als Murdzia twee keer zien winnen en heeft hij zelf (nog) geen toernooiwinst mogen boeken, desondanks bieden de cijfers de hoop dat het zo anders kan zijn, hij zit er tegen aan. Zijn vier podiumplekken in vijf deelnames is sterk en klop van allebei (dat had gekund in 2012, 2013 en 2015) heeft hij niet meer gehad, betekent dat niet automatisch dat het dan andersom geweest moet zijn?! Inderdaad: Nunn wordt in 2012 en 2015 door de beide anderen verslagen, Murdzia door beide anderen in 2013.

Dan, toegespitst op de drie cracks (PM, JN, EB), een impressie van het toernooiverloop van de BCSC op 20 februari 2016:

Drie tweezetten (max. 20 minuten): Alledrie 15.0, PM in 14, EB in 19, JN blijft de volle 20 zitten.

Twee driezetten (max. 40 minuten): Alledrie 10.0 in 29 (!), dat verzin je niet! Helaas mis ik de sprint van het drietal naar Brian's wedstrijdtafel.

Twee Studies (max. 60 minuten): Op de moeilijke studie komen JN en EB tot 2.5 punt, PM blijft steken op 2.0.

Twee helpmats (max. 25 minuten): PM slaat terug: 10.0 in 12, EB op valreep (24) maar ook 10.0!, JN blijft steken op 7.5. EB aan de leiding!

Twee meerzetten (max. 55 minuten): JN is klaar in 50! Echter, EB heeft na 55 ook de maximale 10.0! PM morst 2.0. EB 2.5 voor PM!

Twee zelfmats (max. 30 minuten): PM is klaar in 19! JN heeft na 30 niet meer dan 7.5. Ook EB zit de volle 30 maar heeft dan ... de volle 10.0 op het droge!

''He's done it!'', hoor ik een Britse sportcommentator, ik weet even niet hoe hij heet, wel eens treffend in de microfoon tetteren op een supreme sportmoment.

Een prachtoverwinning!

En dus is het Eddy nu dan toch echt gelukt, zowel Nunn als Murdzia verslagen, in hetzelfde toernooi, voor de eerste keer?!?

Of toch niet?!

Als ik op de dag na het toernooi met de treinreis van Antwerpen naar Leeuwarden het laatste deel van mijn terugreis heb voltooid, kijk ik thuis de uitslagen van ISC 2010 en ISC 2012 nog eens na. Had Eddy die niet beide gewonnen?! En deden Murdzia en Nunn daar toch ook niet meestal aan mee?! De tabel van de ISC in 2010 toont de winst voor Eddy met Nunn op de 6e plek. En inderdaad, Murdzia ... niet van de partij. Maar in de uitslag van 2012 zie ik toch echt staan: 1.Van Beers, 3. Murdzia, 21.(!) Nunn. Twintig regels lager dan de regel met zijn eigen naam, daar heeft hij de Brit natuurlijk niet gezocht. Hoe dan ook: in hetzelfde toernooi Murdzia én Nunn verslaan, vroeg in 2012 was het al een keertje gelukt.

De winnaar in Eton deed natuurlijk ook goede zaken voor de World Solving Cup. Dankzij de sterke bezetting is de toernooiwinst goed voor 25 World Cup punten. We zijn vlak na Eton, eind februari, nog niet halverwege met de WSC 2015-2016 maar het lijkt er dan eigenlijk al op dat er een paar wondertjes moeten geschieden, anders gaat die eerste Cup gewoon richting België! Maar daarover ... later meer.

Voor tabel van het BCSC, zie eerder gepubliceerd artikel: Eddy van Beers wint Brits Open 2016